از خودمان شروع کنیم.... از دوستانمان، از خانواده و از روح خود. اول خودمان را دوست داشته باشیم، به خود عشق بورزیم و بیشترین توجه را کنیم. در این دنیایی که هیچ چیز آن سر جایش نیست، سعی کنیم سر جایمان باشیم و به خود اهمیت دهیم ... که اگر ندهیم، نه کسی به ما توجه می‌کند و نه به ما عشق می‌ورزند. در رویاها یا خاطراتمان زندگی نکنیم... چشمهایمان را از این خوابهای خیالی بشوییم و کمی واقع‌بینانه شروع کنیم. در این جامعه، هرکس دنبال بهتر از خود میگردد، هر کس پیگیر یکی از خودش پاکتر، صادقتر، عاشقتر و زیباتر... چرا توقعهای بیجا را وارد زندگیمان کردیم؟! بخواهیم یا نه، خوشمان بیاید یا خیر کسی نصیبمان میشود عین خود خودمان... حال هنوز دیر نیست و به خود بیاییم. خوب باشیم، تا یکی عین خودمان گیرمان شود... و برای تو در آخر!
خدا کند که مثل خودت باشد تا درک کنی...!
باسلام واحترام امیدوارم از وبلاگم خوشتون اومده باشه.نظر یادتون نره.